Website: http://www.cafebar401.nl/

tekst: Jurgen Tiekstra

Vernoemd naar een koffiezetapparaat schep je andere verwachtingen. Met het uit Luttenberg afkomstige Cafebar 401 hebben we echter een bloedserieuze en ambitieuze gitaarband, sterk geschoold in de moderne Amerikaanse rock. Het doet denken aan de droge rock van een Alien Ant Farm. De gitaarpartijen komen uit de hardrock, maar zijn beheerst en gaan hun boekje niet te buiten. Zo ook de zang: bevlogen, maar perfect afgepast.

Ook het vroege Soulwax klinkt door op het debuut van Cafebar 401. Onder meer door de gelijkenis van stem tussen Stephen Dewaele (Soulwax) en Tije Oortwijn (Cafebar 401). Maar tevens doordat beide bands zich tijdens hun debuut in hetzelfde genre voortbewegen. Bij een dergelijke vergelijking valt echter een groot kwaliteitsverschil op. Op Cafebar 401 valt weinig aan te merken: de songs zijn sterk, de zang is goed, de instrumentbeheersing is er en het album is helder geproduceerd. Inventiviteit is daarentegen ver te zoeken. Voor verrassingen kom je bij de band, anders dan bij Soulwax, niet te staan als luisteraar. Bovendien is Cafebar 401 een band die houdt van het herhalen van refreintjes, wat de afsluiting van een nummer niet tot het sterkste deel maakt.

Cafebar 401 is door het onafhankelijke Amerikaanse label Wampus getekend. Daar hoort de band muzikaal thuis. Maar ook in Nederland zou de band wel wat kunnen betekenen, als het over een sterke live-act beschikt. Het geluid is toegankelijk en aansprekend. Een van de weinige dingen waarover minder goed nagedacht lijkt te zijn, zijn de teksten. Ze zijn fantasieloos en een enkele keer grammaticaal incorrect. Verder resteert een verzorgd en professioneel debuut van Cafebar 401.